სწორია! ზედსართავებთან გამოიყენება “so” და არა “so much”. მსაზღვრელი “such” მხოლოდ მაშინ გამოიყენება, როცა ზედსართავს არსებითი სახელიც მოსდევს.

არასწორია! ზედსართავებთან გამოიყენება “so” და არა “so much”. მსაზღვრელი “such” მხოლოდ მაშინ გამოიყენება, როცა ზედსართავს არსებითი სახელიც მოსდევს.

არასწორია! ზედსართავებთან გამოიყენება “so” და არა “so much”. მსაზღვრელი “such” მხოლოდ მაშინ გამოიყენება, როცა ზედსართავს არსებითი სახელიც მოსდევს.

არასწორია! ზედსართავს “enough” მსაზღვრელით მოსდევს ინფინიტივი და არა “for” წინდებული და გერუნდივი.

სწორია! ზედსართავს “enough” მსაზღვრელით მოსდევს ინფინიტივი და არა “for” წინდებული და გერუნდივი.

სწორია! ამ წინადადებაში გვჭირდება მნიშვნელობა “ისეთი ცივი, რომ”, რომელი მნიშვნელობითაც გამოიყენება მსაზღვრელი “so”.

არასწორია! ამ წინადადებაში გვჭირდება მნიშვნელობა “ისეთი ცივი, რომ”, რომელი მნიშვნელობითაც გამოიყენება მსაზღვრელი “so”. მსაზღვრელი “such” მხოლოდ მაშინ გამოიყენება, როცა ზედსართავს არსებითი სახელიც მოსდევს.

არასწორია! ამ წინადადებაში გვჭირდება მნიშვნელობა “ისეთი ცივი, რომ”, რომელი მნიშვნელობითაც გამოიყენება მსაზღვრელი “so”. მსაზღვრელი “too” გამოიყენება მნიშვნელობით “ზედმეტად”.

არასწორია! ამ წინადადებაში გვჭირდება მნიშვნელობა “ისეთი ცივი, რომ”, რომელი მნიშვნელობითაც გამოიყენება მსაზღვრელი “so”. მსაზღვრელი “enough” გამოიყენება მნიშვნელობით “საკმარისად”.

სწორია! მსაზღვრელი “enough” გამოიყენება ზედსართავის შემდეგ და არა მის წინ.

არასწორია! მსაზღვრელი “enough” გამოიყენება ზედსართავის შემდეგ და არა მის წინ.

არასწორია! მსაზღვრელი “enough” გამოიყენება არსებითი სახელის წინ და არა მის შემდეგ.

სწორია! მსაზღვრელი “enough” გამოიყენება არსებითი სახელის წინ და არა მის შემდეგ.

სწორია! როცა ზედსართავს არსებითი სახელიც მოსდევს, მსაზღვრელად გამოიყენება “such”. რადგან “day” თვლადი არსებითი სახელია მხოლობით რიცხვში, მის წინ გვჭირდება “a” არტიკლი.

არასწორია! როცა ზედსართავს არსებითი სახელიც მოსდევს, მსაზღვრელად გამოიყენება “such”. რადგან “day” თვლადი არსებითი სახელია მხოლობით რიცხვში, მის წინ გვჭირდება “a” არტიკლი.

არასწორია! როცა ზედსართავს არსებითი სახელიც მოსდევს, მსაზღვრელად გამოიყენება “such” და არა “so”.

არასწორია! ეს წინადადება გვეუბნება, რომ სუპი ზედმეტად ცხარეა ჩემთვის. ამ მნიშვნელობით გამოიყენება მსაზღვრელი “too”. მსაზღვრელი “so” გამოიყენება მნიშვნელობით “ისეთი”.

არასწორია! ეს წინადადება გვეუბნება, რომ სუპი ზედმეტად ცხარეა ჩემთვის. ამ მნიშვნელობით გამოიყენება მსაზღვრელი “too”. მსაზღვრელი “so” გამოიყენება მნიშვნელობით “ისეთი”.

სწორია! ეს წინადადება გვეუბნება, რომ სუპი ზედმეტად ცხარეა ჩემთვის. ამ მნიშვნელობით გამოიყენება მსაზღვრელი “too”.

არასწორია! ეს წინადადება გვეუბნება, რომ სუპი ზედმეტად ცხარეა ჩემთვის. ამ მნიშვნელობით გამოიყენება მსაზღვრელი “too”. მსაზღვრელი “enough” გამოიყენება მნიშვნელობით “საკმარისად”.

არასწორია! ზედსართავებთან გამოიყენება “so” და არა “so much”.

სწორია! ზედსართავებთან გამოიყენება “so” და არა “so much”.

არასწორია! ამ წინადადებაში გვჭირდება მნიშვნელობა “ისეთი ნიჭიერი ხელოვანი”. ამ მნიშვნელობით გამოიყენება მსაზღვრელი “such”. მსაზღვრელი “so” იმავე მნიშვნელობით გამოიყენება, ოღონდ მაშინ, როცა ზედსართავს არსებითი სახელი არ მოსდევს.

სწორია! ამ წინადადებაში გვჭირდება მნიშვნელობა “ისეთი ნიჭიერი ხელოვანი”. ამ მნიშვნელობით გამოიყენება მსაზღვრელი “such”.

არასწორია! ამ წინადადებაში გვჭირდება მნიშვნელობა “ისეთი ნიჭიერი ხელოვანი”. ამ მნიშვნელობით გამოიყენება მსაზღვრელი “such”. მსაზღვრელი “too” გამოიყენება მნიშვნელობით “ზედმეტად”.

არასწორია! ამ წინადადებაში გვჭირდება მნიშვნელობა “ისეთი ნიჭიერი ხელოვანი”. ამ მნიშვნელობით გამოიყენება მსაზღვრელი “such”. მსაზღვრელი “enough” გამოიყენება მნიშვნელობით “საკმარისად”.

სწორია! როცა ზედსართავს არსებითი სახელიც მოსდევს, მსაზღვრელად გამოიყენება “such”. რადგან “experience” თვლადი არსებითი სახელია მხოლობით რიცხვში, მის წინ გვჭირდება განუსაზღვრელი არტიკლი.

არასწორია! როცა ზედსართავს არსებითი სახელიც მოსდევს, მსაზღვრელად გამოიყენება “such”. რადგან “experience” თვლადი არსებითი სახელია მხოლობით რიცხვში, მის წინ გვჭირდება განუსაზღვრელი არტიკლი.

არასწორია! როცა ზედსართავს არსებითი სახელიც მოსდევს, მსაზღვრელად გამოიყენება “such” და არა “so”.

სწორია! ეს წინადადება გვეუბნება, რომ მუსიკა ზედმეტად ხმამაღალია იმისთვის, რომ ვკონცენტრირდე. ამ მნიშვნელობით გამოიყენება “too” და არა “very”.

არასწორია! ეს წინადადება გვეუბნება, რომ მუსიკა ზედმეტად ხმამაღალია იმისთვის, რომ ვკონცენტრირდე. ამ მნიშვნელობით გამოიყენება “too” და არა “very”.

არასწორია! ეს წინადადება გვეუბნება, რომ მუსიკა ზედმეტად ხმამაღალია იმისთვის, რომ ვკონცენტრირდე. ამ მნიშვნელობით გამოიყენება “too” და არა “very”.

არასწორია! მსაზღვრელი “enough” გამოიყენება ზმნიზედის შემდეგ და არა მის წინ.

სწორია! მსაზღვრელი “enough” გამოიყენება ზმნიზედის შემდეგ და არა მის წინ.

სწორია! არსებითი სახელის წინ გამოიყენება “such” და არა “so”. რადგან “patience” უთვლადი არსებითი სახელია, მის წინ განუსაზღვრელი არტიკლი არ გამოიყენება.

არასწორია! არსებითი სახელის წინ გამოიყენება “such” და არა “so”. რადგან “patience” უთვლადი არსებითი სახელია, მის წინ განუსაზღვრელი არტიკლი არ გამოიყენება.

არასწორია! არსებითი სახელის წინ გამოიყენება “such” და არა “so”.

სწორია! მნიშვნელობით “ზედმეტად” ზედსართავის წინ გამოიყენება მსაზღვრელი “too” და არა “too much”.

არასწორია! მნიშვნელობით “ზედმეტად” ზედსართავის წინ გამოიყენება მსაზღვრელი “too” და არა “too much”.

არასწორია! მნიშვნელობით “ზედმეტად” ზედსართავის წინ გამოიყენება მსაზღვრელი “too” და არა “too much”.

სწორია! ამ წინადადებაში გვჭირდება მნიშვნელობა “ისეთი გემრიელი, რომ”, რომელი მნიშვნელობითაც გამოიყენება მსაზღვრელი “so”.

არასწორია! ამ წინადადებაში გვჭირდება მნიშვნელობა “ისეთი გემრიელი, რომ”, რომელი მნიშვნელობითაც გამოიყენება მსაზღვრელი “so”. მსაზღვრელი “such” მხოლოდ მაშინ გამოიყენება, როცა ზედსართავს არსებითი სახელიც მოსდევს.

არასწორია! ამ წინადადებაში გვჭირდება მნიშვნელობა “ისეთი გემრიელი, რომ”, რომელი მნიშვნელობითაც გამოიყენება მსაზღვრელი “so”. მსაზღვრელი “too” გამოიყენება მნიშვნელობით “ზედმეტად”.

არასწორია! ამ წინადადებაში გვჭირდება მნიშვნელობა “ისეთი გემრიელი, რომ”, რომელი მნიშვნელობითაც გამოიყენება მსაზღვრელი “so”. მსაზღვრელი “enough” გამოიყენება მნიშვნელობით “საკმარისად”.